استان همدان از دورترین زمان محل استقرار و نشو و نمای تمدن های باستانی بوده است. وجود تعداد قابل ملاحظه ای از تپه های باستانی ماقبل تاریخ در نقاط مختلف استان، دلیل بر اثبات این ادعا است. نتایج مطالعات و کاوش های «تپه گیان» نهاوند نشان میدهد که مردمان ساکن استان در شش هزار سال پیش، از فرهنگ و تمدن نسبتا پیش رفته ای برخوردار بوند. ظروف سفالین منقوش به دست آمده از آنان از لحاظ هنری و صنعتی گویای این امر است. همچنین کاوش ها و بررسی های مختصر صورت گرفته بر روی تپه های باستانی نقاط مختلق استان نشان دهندده گسترش تمدن های پیش از تاریخ در نقاط مختلف و استمرار آن ها طی چندین هزار سال است.
ثروت و نعمات طبیعی ناشی از فعالیت های اقتصادی و کشاورزی اقوام ساکن در منطقه غرب ایران از جمله اقوام مستقر در پیرامون رشته کوه الوند که ما امروز آن را به عنوان استان همدان می شناسیم، چنان بود که در نیمه دوم هزاره دوم تا اواخر نیمه اول هزاره اول قبل از میلاد برای مدت نزدیک به هزار سال، این منطقه به طور متناوب مورد هجوم و چپاول لشگریان دولت آشور که در این زمان در شمال بین النهرین مستقر بود، قرار داشت. شرح لشگرکشی ها به این منطقه و فتوحات و کسب غنایم، قسمت های قابل توجهی از متون سنگ نبشته های به دست آمده از کاخ های شاهان آشور است.
تپه باستانی هگمتانه با وسعتی نزدیک به ۴۰ هکتار در دل بافت قدیمی شهر همدان واقع شده است. این اثر باستانی با توجه به اشارات تاریخی و برداشت های اولیه محققین علوم تاریخ و باستان شناسی به عنوان هگمتانه باستانی و در برگیرنده کاخ ها و اثار دوره ماد و هخامنشی معرفی شده است.
عملیات آزادسازی این اثر مهم باستانی از خانه های مسکونی و تجاری که روی آن واقع شده بود از سال ۱۳۴۷ و ۱۳۴۸ ش اغاز شد وتا سال های ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳ حدود ۱۵ هکتار آن به عنوان فاز اول خریداری و تملک گردید. کاوش های باستان شناسی از سال ۱۳۶۲ ش توسط کارشناسان مجرب سازمان میراث فرهنگی اغاز و تاکنون ۱۱ فصل آن انجام شده.
طرح و نقشه گنبد آرامگاه با توجه به سبک معماری قرن چهارم که حکیم در آن میزیست، از روی قدیمی ترین بنای تاریخ دار عصر اسلام در ایران، یعنی بنای گنبد قابوس اقتباس شده و دارای دوازد ترک به نماد دوازده رشته علوم و دانش های عصر ابن سینا است.
ارتفاع هر پابه برج از کف زیرین آرامگاه تا زیر گمبد جمعا ۲۲.۹۵ متر و پهنای هر پایه که قسمت کوچکی از شعاع برج به شمار میرود، در پایین ۱.۱۷ و در بالا ۹۲ سانتی متر است.
اختلاف عمده برج آرامگاه بوعلی سینا با گنبد قابوس در ابعاد برج است که نصف ابعاد گنبد قابوس در نظر گرفته شده است. اختلاف عمده دیگر در فاصله بین ترک های آرامگاه بوعلی سینا با گنبد قابوس است ، فاصله بین ترک های بنای یادبود ابوعلی سینا باز و گشاده است در صورتی که بنای گنبد قابوس از پایین تا بالا هیچ منفذی به خارج ندارد و تنها دری در آن تعبیه شده است.از این رو گنبد قابوس فضایی دخمه مانند و تاریک دارد. اما باز گذاردن فواصل ترک ها در برج آرامگاه ابوعلی سینا علاوه بر آن که با وضع اقلیمی همدان و بادهای شدید آن کاملا همخوانی دارد، از نظر زیبایی نیز بسیار موثر بوده است.
شعاع گنبد مخروطی شکل آرامگاه ۲.۵۰، ارتفاع مخروط ۳.۴۰ و ارتفاع تمام هیات گنبدی شکل آرامگاه ۲۳ متر از روی سقف آرامگاه است. ارتفاع اتاق اصلی آرامگاه ۶.۱۰ و بلندی مجموع بنا تا نوک برج کمی بیش از ۲۸ متر است. مدخل اصلی از سمت مشرق و بنا دارای ایوانی است به طول ۳۰ متر و عرض ۳.۱۵ متر که با یک ردیف ستون ساده شامل ۱۰ ستون مدور از سنگ یکپارچه گرانیت ساخته شده است. قطر هر ستون در پایین ۹۵ سانتی متر، در بالا ۷۵ سانتی متر و ارتفاع آن ۴.۱۰ متر است و هر یک نمودار گذشت یک قرن از ولادت حکیم است.(جمعا هزار سال)
ساعت ۵ صبح حرکت از میدان تجریش به جانب همدان، بین راه بازدید از غار علیصدر و لالجین و کتیبه گنج نامه، اقامت در همدان
بازدید از موزه هگمتانه، آرامگاه بوعلی سینا، گنبد علویان، مجسمه شیر سنگی، بازگشت به سمت تهران، بین راه بازدید از مسجد جامع ساوه